Project appeltaart!

Gisteren zat ik een beetje in de put en toen ik vanmorgen opstond hing ik nog half aan de rand. Zoals een goede positivo betaamt, besloot ik om mij daar vandaag niet aan toe te geven.

Ik ga een appeltaart bakken! Dat schijnt nogal therapeutisch te werken, je bent even achter de pc vandaan en je huisje gaat er zo lekker van ruiken. Mijn schoonmoeder die iedere keer als we langskomen steevast een eigen gebakken appeltaart voor ons heeft klaarstaan zei (nadat ik haar duidelijk wilde maken, dat het toch echt niet hoeft, het is zoveel werk!) ben je mal, het is een kleine moeite, zo gepiept! Genoeg ingrediënten dus om goed beslagen van huis te komen en met het laatste in mijn achterhoofd, wist ik het zeker…..dit wordt een heerlijk middagje, zo gepiept.

Slaan we door of leren we van elkaar?!

Jong en oud. Hoe verschillend zijn we nu eigenlijk van elkaar? Wat wil je zien?

Size Inflation

Vanmorgen heb ik het aangedurfd.  De confrontatie met de weegschaal.

Eerst heb ik hem op een gladde ondergrond gezet. Nog niet ontbeten (in de ochtend weeg je namelijk het minst) en voor de zekerheid het toilet nog even bezocht. Maar nu was het moment daar en heel voorzichtig betrat ik hem. Ja echt, het was best wel spannend omdat ik al 6 weken qua eten aan het opletten ben. Maar wow! Mijn moeite bleek te zijn beloond en ik was zeer tevreden.

Maar toen ik later achter mijn pc ging zitten en het artikel “Nederlanders worden steeds slimmer” las, sloegen mijn hersentjes weer ernstig op hol.

Stemmingswisselingen

14 sept. 2012

Vorige week is door een zeer boos kijkende Bulgaarse douaneambtenaar, die mij zes keer heen en weer door het poortje liet gaan en waarbij hij steeds bozer (als dat nog kon) ging kijken, mijn potje “tegen-opvliegers-pilletjes” uit mijn koffertje geplukt en in beslag genomen. Ik heb nog geen nieuw potje gekocht. Aangezien ik op de kleintjes moet letten, wacht ik op een aanbieding.

De hele week lig ik dus weer onrustig in bed, dekentje erop, dekentje eraf, dekentje erop, dekentje eraf en dekentje erop etc. etc.

Opstaan voor ouderen

Afgelopen zondag heb ik samen met mijn mannetje, het trammetje gepakt naar Scheveningen. Na te zijn ingestapt bij de bestuurder, wilde ik gaan zitten maar zag de voor invaliden-ouderen-sticker op het raam en wilde de volgende stoel nemen. Maar ook daar was dezelfde sticker en bij de 3^e, de 4^e en de laatste stoel ook. Van ellende ben ik toch maar op stoel nummer 3 gaan zitten. Waarom van ellende? Op de één of andere manier voelde het niet goed. Van jongs af aan is het er ingebakken, die plaatsten hou je vrij! Daar gaan zitten, dat hoort gewoon niet. Een beetje onrustig, van de ene op de ander bil wiebelend, zat ik bij ieder halte te wachten op die eventuele oudere, invalide of zwangere dame, zodat ik mijn plaatsje zou moeten afstaan.

En ineens kwam het besef, ik ben zelf een oudere. Al vind ik zelf van niet, ik behoor gewoon bij die groep!

Met mijn borsten op sollicitatie.

23 aug. 2012

Nooit te oud om te solliciteren, maar nooit te mooi of aantrekkelijk!?!

Vandaag kwam ik een toch wel heel apart artikel tegen: “Werkloze vrouwen laten borsten vergroten voor sollicitatie”.

Ondanks de crisis doen, volgens de Britse tabloid The Sun, plastische chirurgen gouden zaken. Toen ik na een duikeling achterover van mijn stoel, weer was opgekrabbeld en mijn borstpartij weer in de plooi had geschud, ging ik verder zoeken naar wat hier allemaal over wordt geschreven.

Tja, en toen kwam ik een volgend bericht tegen: “Staren naar borsten verlengt mannenleven”.

Nu zit ik voor een groot dilemma.

Internetgedrag voorspelt depressie

21 aug. 2012

Gisteren kwam ik het artikel internetgedrag voorspelt depresssie tegen op internet en dacht meteen, jeetje…wat een ellende zeg. Nu moet je ook al uitkijken als je een willekeurige enquête invult, voor je het weet blijk je depressief te zijn.

Ja het staat er echt…..men (de invullers van een enquête over recente online ervaringen) wisten niet dat ook gemeten werd hoe depressief iemand was.

Volgens dit onderzoek blijkt, dat bv veel mailen, online chatten en de neiging om snel te schakelen tussen verschillende websites, een grotere neiging tot depressiviteit zou voorspellen.

Daar zit ik dan….

Mijn Epke

De eindceremonie van de Olympische spelen….de zin die Hans van Zetten uitsprak nadat te zien was dat twee sporters spontaan een salto achterover maakte: “Wat doe je als je blij bent of wint? Iedereen gaat dan turnen. Kijk maar naar voetballers die net hebben gescoord. Ja turnen! Mijn turnhart maakt op dat moment een sprongetje, of was het een “Epke” (= Cassina-Kovacs-Kolman)?