“Het nieuwe solliciteren”: Schrijven met de juiste afdronk .

Het is zondagmiddag. Buiten is het grijs en grauw. Het is echt een dag om binnen te blijven. Lekker met mijn mannetje languit onderuit gezakt bankhangen. Onder het genot van een glaasje wijn een voetbalwedstrijdje kijken. Jaja, deze hippe oma is voetbalfreak en kijkt bijna alle voetbalwedstrijden. Daarnaast ben ik ook nog Ajax-fan. Zij hebben gisteren(zaterdag)avond al gespeeld en ik zit vandaag niet met mijn pa van 82 in de Arena. Ik heb vandaag dan ook alle tijd om helemaal niets te doen. Ook geen blogs schrijven, geen vacatures zoeken, niet netwerken, geen getwitter en ook niet werken aan mijn project/marketingplan voor “mijn kale hoofd’. Nee, gewoon even helemaal niets.

Als de wedstrijd is afgelopen kan ik het toch niet laten om even op twitter te kijken (ja sorry, je bent verslaafd of je bent het niet) en daar zag ik hem. De vacature. Mijn droombaan. Mijn kans.

Nadat ik meteen achter de pc was gekropen en de vacature had gevonden werd ik nog enthousiaster.  Op hetzelfde moment besefte ik mij, dat ik inmiddels bezig was mijn derde wijntje te nuttigen en het wellicht niet zo verstandig zou zijn om in deze staat te reageren. Ik schijn dan namelijk nogal remmingloos te zijn en schrijven op een vacature van je dromen kan je in zo’n toestand beter achterwege laten. Toch? Toch?! Of toch niet!?!

Na drie keer te zijn terug gegaan naar de bank, nam ik voor de vierde keer plaats achter de pc, glaasje wijn uiteraard naast me. Of het nou kwam door de wijn of niet, ik voelde mij lichtelijk brutaal. Zo van, kom maar op met die baan, hij is voor mij.

En ik schreef en schreef, alles zoals het niet zou moeten volgens hetgeen ik de afgelopen maanden omtrent het solliciteren had geleerd. Ik schreef en schreef en de brief was klaar. Nog nooit had ik een sollicitatiebrief zo snel en ondoordacht geschreven. Deze brief is geschreven vanuit mijn hart. Een brief geschreven met lef en passie.

Na hem drie keer opnieuw te hebben gelezen  en mijn mannetje hetzelfde had gedaan, pakte we ons glaasje wijn, hieven hem in de lucht en terwijl we volmondig “proost” riepen drukte ik op de knop “verzenden”.

Nee, met dit verhaal wil ik absoluut niet het “wijn drinken” promoten en al helemaal niet voor of tijdens het schrijven van een sollicitatiebrief.

Wat ik wel met dit verhaal wil zeggen?

Naast alle zeer bruikbare tips en adviezen omtrent solliciteren, vind ik dat je deze bovenaan je lijstje moet hebben staan:

Schrijf je brief met overtuiging en passie, wees niet bang, toon lef, laat zien dat je weet waar je het over hebt en heb vertrouwen in jezelf.

Want nadat ik de brief diverse keren had terug gelezen, bleek dat ik alles wat ik had geleerd, wel degelijk had meegenomen. Was ik in het verleden nog weleens voorzichtig en bang dat mijn verhaal niet goed zou overkomen. Nu had ik deze angst niet en misschien was het glaasje wijn daar debet aan. Ik had het stapje nodig en hopelijk ben ik nu jouw stapje, of beter gezegd jouw glaasje wijn!

Ps. Eerste sollicitatiegesprek achter de rug en inmiddels uitgenodigd voor het tweede! Wordt vervolgd!

Dit blog is eerder gepubliceerd op: http://www.rectec.nl/2012/11/13/het-nieuwe-solliciteren-schrijven-met-de-juiste-afdronk-2/