Werkloos zijn is hard werken! Zet het met trots op je cv!

Ik heb mij opgegeven voor een gratis 50+ sollicitatietraining. Om deze prijs te kunnen winnen moet ik aan bepaalde criteria voldoen en daarom werd mij onder andere gevraagd welke acties ik allemaal heb ondernomen om aan het werk te komen.

Ik ben daar eens goed voor zitten, alles op een rijtje gezet en besefte mij ineens nog beter waarom ik het vaak zo druk heb. Solliciteren is namelijk gewoon heel hard werken! Op bijvoorbeeld LinkeIn zijn veel discussies te vinden over dit onderwerp en hieruit mag blijken dat ik niet de enige ben die dit als werkzoekende ondervind. Regelmatig vraag ik mij af of de werkgever of recruiter dit soort discussies op Linkedin ook echt leest of dat het alleen maar wordt gezegd of gedacht.

Maar voor ik met mijn relaas verder ga, wil ik de lijst graag delen:

• ‘Gewoon’ (online) solliciteren, wat inhoud: vacatures zoeken, inlezen in het bedrijf en de vacature, aanpassen cv per vacature, motivatiebrieven schrijven, voor- en nabellen;
• het maken van een variëteit aan on- en offline cv’s, deze aanpassen aan de vacature waarop ik solliciteer en nieuwe tips zoveel als mogelijk toepassen;
• ingeschreven bij diverse detachering- en werving en selectiebureaus;
• ik heb mij aangesloten bij Talent Plus Den Haag. Een netwerkgroep voor de hoger opgeleide 45 plussers en bezoek iedere maandagmiddag de bijeenkomst;
• bij TP oefeningen als elevator pitch, SWOT, SMART en 360 gr. feedback gedaan, verwerkt en zoveel als mogelijk toegepast;
• het bezoeken van verschillende (gratis) netwerkbijeenkomsten, workshops, webinars etc;
• om mijn kennis te verbreden aan diverse (gratis) seminars etc. (op het gebied van marketing en het gebruik van de sociale media) deelgenomen;
• een Twitteraccount aangemaakt, puur voor het gebruik als (professionele) werkzoekende;
• mijn eigen weblog begonnen;
• bij diverse winkels naar binnen gestapt om te vragen of zij nog vacatures hebben open staan;
• aan discussies op LinkedIn deelnemen en zelf starten;
• blogs schrijven op verschillende andere sites, die betrekking hebben op het gebied van social media, werk zoeken en recruiters;
• op eigen initiatief een live ontmoeting gehad met een recruiter om te interviewen;
• iedere kans die ik tegen kom aanpakken, zodat ik zoveel mogelijk tips en ervaring krijg in het solliciteren;
• gepitcht bij  ‘Gave Dingen Doen’;
• neem deel aan de ‘Tafel van 1′;
• eigen netwerk aangesproken op diverse manieren;
• lezen lezen en nog eens lezen. Alles op het gebied van solliciteren;
• en dan ben ik vast nog wat vergeten.

Naast al deze sollicitatie werkzaamheden ben ik ook druk bezig met het project  ‘MijnKaleHoofd’. Maar dat terzijde……

Al met al is het niet echt vreemd, dat wanneer mijn mannetje na een dag van 9 uur werken ’s avonds om 19.00 uur thuiskomt, hij mij nog achter de pc treft. Mijn dag zit er dan gewoon nog niet op. Hij belt mij ook iedere dag tijdens de lunch, zo rond half 1 even op en dat is het eerste moment dat ik even pauze neem. Regelmatig kom ik er dan tegen een uurtje of drie achter dat ik nog niet eens geluncht heb. Er is namelijk niemand die je er op wijst dat even te doen.

Vaak maak ik dus langere werk(looszijn)dagen dan mijn werkende mannetje. Er is alleen verschil, ik krijg er niets voor betaald.

Hoe mooi zou het zijn als je als ‘werkzoekende’ zou worden gezien als ‘werkende’. Alleen werk je onbezoldigd. Hoe mooi zou het zijn dat je ‘werkzoekende’ als werkervaring kunt invullen op je cv. Ik zou het met trots doen. Het enige nadeel is natuurlijk dat de resultaten er (nog) niet zijn. Om nu op te sommen hoeveel uitnodigingen je hebt gekregen om op gesprek te mogen, tja…..

Uit diverse onderzoeken blijkt dat werkgevers juist nu in deze recessietijd, het liefste vissen in de vijver van de werkenden ipv de werkzoekenden. Zij hebben een voorkeur voor kandidaten die nog actief in het werkproces zitten. Toch ben ik van mening dat werkgevers, recruiters ed. de werkzoekende vanuit bovenstaand perspectief, nog beter op hun waarde zouden kunnen inschatten. Ook buiten het werkproces kan je als kandidaat nog zeer actief bezig zijn. Want zoals ik al eerder stelde, naar werk zoeken is werken.

De ene werkzoekende is de andere niet. Ook werkzoekenden zijn net mensen. Een ieder met zijn eigen kwaliteiten en competenties. Zeker in de meest lastige periode van een werkleven kan ook de werkzoekende onderscheidend zijn en blijken. Gewoon beter kijken naar de inzet van een werkzoekende dus. Wat onderneemt de werkzoekende? Gaat hij zitten op de bank en wacht hij af? Met een paar vragen zijn de competenties zo ingevuld en onderbouwd.

Geef niet alleen tips aan de werkzoekende, die krijgt hij meer dan genoeg. Zelfs meer dan goed voor hem zou zijn. Overspoel hem niet met nog meer tips, waarbij je eigenlijk aangeeft: heb je nog geen werk? Dan ligt het aan jou zelf! Want heb je al dit of dat of zus of zo gedaan?! Nee, in plaats daarvan kijken naar wat hij wel heeft gedaan. Hoe actief is iemand als werkzoekende en kom er zo achter waar zijn kwaliteiten liggen. Heel simpel.

Ik ben er van overtuigd dat indien men hier inderdaad breder naar kijkt, het een toegevoegde waarde zal zijn en men nog sneller de juiste kandidaat voor de juiste functie zal vinden. Dan zijn we weer een stapje dichter bij de nieuwe wereld. Een nieuwe sociale wereld, waarin mensen als mens worden gezien en op hun echte en enige juiste waarde worden ingeschat en bovenal: gewaardeerd.

Maar ja, ik ben “maar” een onbezoldigde werkzoekende.

Marion Kremer

Dit blog is eerder gepubliceerd op: http://www.rectec.nl/2012/12/25/werkloos-zijn-is-hard-werken-zet-het-met-trots-op-je-cv/