Beginnen bij het begin.

“Als oudere werkzoekende, kom ik vaak artikels tegen waarin de kloof tussen oud en jong naar mijn gevoel steeds meer vergroot wordt. Maar waarom zouden we dat doen? De verschillen tussen oud en jong belichten, geeft dat oplossingen voor de problemen? Komen wij op die manier dichter tot elkaar? Krijgen wij op die manier meer begrip voor elkaar? Komen wij zo de recessie door? Ik denk van niet. Maar welke manier helpt dan wel? Om dat uit te vinden zal ik beginnen bij het begin”.

De bewustwording.

Oud ben je als je begint meer terug te kijken dan vooruit. Ben je jong, dan is dat wat gaat komen nog niet te overzien. Ik noem dat onbevangen zijn. Kan je als oudere ook onbevangen zijn? Ja! Door vooruit te blijven kijken.

Mijn “to do sollicitatie” lijstje

Ik heb een lijstje. Een lijstje waarin staat wat ik allemaal moet doen. Om er alles aan gedaan te hebben om aan die ene leuke uitdagende functie te komen en inmiddels heb ik bijna alles kunnen aanvinken.

Het lijstje heb ik samengesteld aan de hand van allerlei tips. Ik heb ze opgezocht op internet, gekregen van recruiters,  gevraagd aan (ex)sollicitanten en natuurlijk mijn eigen inzicht en ervaring gebruikt.

Naarmate ik mijn lijstje aan het afwerken was, des te enthousiaster ik werd. Want hoe leuk is het als je werkloos bent, eigenlijk niet zo goed weet wat je nu eigenlijk wilt en er geleidelijk achter komt hoe je de rest van je werkleven wilt gaan invullen. Nee, ik moet het beter stellen: hoe ik bevestigd kreeg wat ik eigenlijk al wist.

Een persoonlijk verhaal: Met mijn verborgen “gebrek”, “beperking” of “handicap” uit de kast.

Alleen voor al mijn familie, vrienden, kennissen, (ex)collega’s, relaties etc. etc. die oprecht geïnteresseerd zijn: lees verder.……

Vandaag heb ik een besluit genomen. Het is één van de belangrijkste persoonlijke beslissingen uit mijn leven. Vandaag kom ik uit de kast!

Ik loop er al een behoorlijke tijd mee, maar sinds ik werkloos ben en veel onderzoek doe naar hoe je het beste kunt solliciteren is het mij helemaal duidelijk geworden. Het belangrijkste advies wat steeds terugkomt is namelijk: wees jezelf, want jij bent uniek en daarin kun je jezelf onderscheiden. Ik doe dat zo eerlijk en oprecht mogelijk, maar altijd met hetzelfde gevoel in mijn achterhoofd dat ik iets verberg. En daar ben ik klaar mee, ik wil en ga mijzelf vanaf nu niet meer verbergen.

Mijn “droom” cv.

Een cv is een overzicht van je opleidingen, banen en andere belangrijke dingen die je hebt gedaan. Zelf vind ik dat een opsomming van deze zaken alleen, geen compleet beeld geeft van wie ik ben, heb gedaan en hoe ik alles heb beleefd.

Hoe blij was ik dan ook met de wordshop Pinterest en je cv van Wanda Catsman, tijdens de Haagse Loopbaandag. De mogelijkheid je anders te presenteren, dat sprak mij wel aan.

Ik ben meteen aan de slag gegaan en heb een presentatie gemaakt op Prezi.com.

Het voorlopige resultaat kan je hier bekijken.

I had a dream: een vacature opstellen, hoe simpel kan het zijn.

Het opstellen van een vacature. Veel wordt er over geschreven en als je een beetje rond surft op internet, kom je er al snel achter dat er veel tijd en aandacht aan wordt besteed. Sterker nog, vaak word ik van de inhoud erg blij.

Hoe komt het dan toch dat de vacatures die ik tegen kom, vaak zeer onduidelijk zijn. Zo statisch en in mijn ogen vaak ook oubollig –en dat zegt de dame die bij het maken van teksten in Word, vaak de opmerking kreeg: “ouderwets taalgebruik”-. Vacatures waarbij je door de bomen het bos niet meer ziet.

Daarnaast worden er aan de kandidaat zoveel eisen gesteld, dat het bijna onmogelijk wordt aan al die eisen te voldoen. Men zoekt naar het schaap met de vijf poten. In 2010 werd hier a over geschreven en anno 2012 nog steeds.

Grappig is om even te vermelden dat ik (ondanks dat ik zelfs niet aan alle functie eisen kan voldoen), vaak te horen krijg dat ik of overgekwalificeerd ben, of teveel ervaring heb.

Dat ik niet de enige ben die er zo over denkt, blijkt wel uit de vele discussies die hier over gaan. Ik zou hier nu uitgebreid en zeer professioneel op door kunnen gaan,  maar ik ben Marion en doe het anders en droom:

De “Bugs” in mijn cv: een keuze.

Vorige week heb ik gevraagd aan een recruiter hoe hij mijn cv las. Het is een nogal divers cv zei hij, het lijkt alsof je geen keuzes kunt maken. Ik schrok daar best wel van, want ook ik weet hoe belangrijk het is om keuzes te maken, zeker vanuit het oogpunt van mijn nieuwe potentiële werkgever.

Ik ben daarom eens goed bij mijzelf te rade gegaan en heb een aantal van mijn eerder gemaakte keuzes op een rijtje gezet.

Het nieuwe solliciteren: oudere werkzoekende in de aanbieding!

Als oudere werkzoekende valt het niet mee om de beste manier te vinden jezelf te profileren op de huidige krappe arbeidsmarkt. Vele uren per dag ben ik bezig met alle do’s en don’ts, tips en tricks omtrent het op de juiste manier solliciteren. Telkens weer kom ik erachter dat ik mijn cv moet aanpassen, mijn sollicitatiebrieven anders moet schrijven, mijn netwerk meer moet aanspreken en uitbreiden, workshops moet gaan volgen, de social media beter moet gebruiken of mijn non-verbale communicatie moet veranderen. Ik lijk inmiddels wel een Kameleon en begin mijzelf een beetje kwijt te raken.

En ineens kwam ik hem tegen, het artikel over solliciteren met hersenscan.

Project appeltaart!

Gisteren zat ik een beetje in de put en toen ik vanmorgen opstond hing ik nog half aan de rand. Zoals een goede positivo betaamt, besloot ik om mij daar vandaag niet aan toe te geven.

Ik ga een appeltaart bakken! Dat schijnt nogal therapeutisch te werken, je bent even achter de pc vandaan en je huisje gaat er zo lekker van ruiken. Mijn schoonmoeder die iedere keer als we langskomen steevast een eigen gebakken appeltaart voor ons heeft klaarstaan zei (nadat ik haar duidelijk wilde maken, dat het toch echt niet hoeft, het is zoveel werk!) ben je mal, het is een kleine moeite, zo gepiept! Genoeg ingrediënten dus om goed beslagen van huis te komen en met het laatste in mijn achterhoofd, wist ik het zeker…..dit wordt een heerlijk middagje, zo gepiept.

Slaan we door of leren we van elkaar?!

Jong en oud. Hoe verschillend zijn we nu eigenlijk van elkaar? Wat wil je zien?

Size Inflation

Vanmorgen heb ik het aangedurfd.  De confrontatie met de weegschaal.

Eerst heb ik hem op een gladde ondergrond gezet. Nog niet ontbeten (in de ochtend weeg je namelijk het minst) en voor de zekerheid het toilet nog even bezocht. Maar nu was het moment daar en heel voorzichtig betrat ik hem. Ja echt, het was best wel spannend omdat ik al 6 weken qua eten aan het opletten ben. Maar wow! Mijn moeite bleek te zijn beloond en ik was zeer tevreden.

Maar toen ik later achter mijn pc ging zitten en het artikel “Nederlanders worden steeds slimmer” las, sloegen mijn hersentjes weer ernstig op hol.