Beginnen bij het begin.

“Als oudere werkzoekende, kom ik vaak artikels tegen waarin de kloof tussen oud en jong naar mijn gevoel steeds meer vergroot wordt. Maar waarom zouden we dat doen? De verschillen tussen oud en jong belichten, geeft dat oplossingen voor de problemen? Komen wij op die manier dichter tot elkaar? Krijgen wij op die manier meer begrip voor elkaar? Komen wij zo de recessie door? Ik denk van niet. Maar welke manier helpt dan wel? Om dat uit te vinden zal ik beginnen bij het begin”.

De bewustwording.

Oud ben je als je begint meer terug te kijken dan vooruit. Ben je jong, dan is dat wat gaat komen nog niet te overzien. Ik noem dat onbevangen zijn. Kan je als oudere ook onbevangen zijn? Ja! Door vooruit te blijven kijken.

Opstaan voor ouderen

Afgelopen zondag heb ik samen met mijn mannetje, het trammetje gepakt naar Scheveningen. Na te zijn ingestapt bij de bestuurder, wilde ik gaan zitten maar zag de voor invaliden-ouderen-sticker op het raam en wilde de volgende stoel nemen. Maar ook daar was dezelfde sticker en bij de 3^e, de 4^e en de laatste stoel ook. Van ellende ben ik toch maar op stoel nummer 3 gaan zitten. Waarom van ellende? Op de één of andere manier voelde het niet goed. Van jongs af aan is het er ingebakken, die plaatsten hou je vrij! Daar gaan zitten, dat hoort gewoon niet. Een beetje onrustig, van de ene op de ander bil wiebelend, zat ik bij ieder halte te wachten op die eventuele oudere, invalide of zwangere dame, zodat ik mijn plaatsje zou moeten afstaan.

En ineens kwam het besef, ik ben zelf een oudere. Al vind ik zelf van niet, ik behoor gewoon bij die groep!